เธอไม่ชอบพระอภัยมณี
และคิดเสมอว่าเมียที่น่าสงสารที่สุดคือนางผีเสื้อสมุทร
ที่ต้องตายใต้น้ำมือผัวตัวเอง
ดังนั้นเมื่อโชคชะตาทำให้เธอ
หลุดเข้ามาในวรรณกรรมเรื่องนี้อย่างมหัศจรรย์
แล้วได้เห็นผู้ชายนั่งเป่าปี่บนโขดหิน
เป่าไปก็ขยับเอวโยกอ่อยไป
สิ่งแรกที่ทำคือเงื้อตีนขึ้นสูงๆ แล้วถีบมันถลาหน้าคว่ำลงทะเล
เสียดายอย่างเดียว เธอหนีไม่ทัน
ผีเสื้อสมุทรตนนั้นมาตามเสียงปี่แล้ว
เดี๋ยว… ผีเสื้อสมุทรทำไมนมไม่ยาน แถมมีกล้ามเนื้อหน้าท้องอีก
"เป่าปี่เรียกหากู
หวังเคียงคู่ชู้เป็นผัว
เหตุใดตอแหลกลัว
มาหาผัวในบัดดล!"
ฉิบหายแล้ว….
คราวนี้ฉิบหายจริงๆ เธอไม่ได้ลงมาในวรรณกรรมต้นฉบับ
แต่กลับเป็นแฟนฟิค วาย!